Nu stiu daca v-am zis, dar mi-am luat papagali.
Dom`ne, nu credeam vreodata, dar sunt lesinat dupa ei. Sa ii vezi pe amandoi ce se smotocesc unul pe altul in colivie, mai mare dragul. Si sa mai zici ca sunt pasari si nu gandesc, sau nu au sentimente. Sa il vedeti pe el, pe Zuzu, cum se duce si mananca, si cand termina, se urca pe stinghia comuna, iar ea, Zuza, ciripeste o data, si el vine si o hraneste direct din cioc. Si o curata in fiecare seara, si ii canta, ce mai, dragoste mare de tot.
Partea proasta e ca, fiind nevasta plecata de-acasa, trebuie sa le fac curat zilnic, ca asa am promis. Si sa le dau mancare si apa.
Shit, apa. Asta am uitat.

Daca va place ce scriem, daca va place cum scriem, daca stiti ca am ramas din ce in ce mai putini oameni verticali si cu coloana, puteti sustine munca noastra.